Bütün bu notlardan sonra, müzik hakkında (daha evvel biri muhakkak
söylemiştir, ama benim aklıma gelen en makul fikir bu) şunu söyleyip mevzuyu
ileride elden geçirilmek üzere kapatıyorum.
Daha çok resim üzerinden yapılan sanat
felsefelerinde sanatın özgürleştirici rolünden bahsediliyor. Bence sanat, (/müzik) özgürlükten önce insanı dünyaya dalmışlıktan kurtarıyor. Bu sayede
insan tekrar kendinin farkına varıyor, dünyaya dalmışlığından kendine dönüyor.
İnsanın değişebilmesi, özgür olabilmesi, tutarlı ve bütünleyici bir bakış
kazanabilmesi için öncelikle kendilik bilincine ulaşması lazım. Bu fikir bu
haliyle hâlâ işlevsel duruyor ve iyi müzik kötü müzik arasındaki farkı da açıklamıyor tabi.
2 yorum:
Resim; donmuş müzik, sanatın en güzel çeşididir. Seneler sonra tekrar yazılarını bir blogger olarak okumak çok güzel.
Ziyaretleşmek üzere... :)
Yazılara biraz ara vermiştim, ara sıra bir şeyler yazıyordum. Bakalım belki tekrar yazmaya döneriz.
Yorumlar için teşekkürler :)
Yorum Gönder