Babam hep anlatır, Bahriyeli Ömer Edirnekapı'da Atatürk'ün yolunu keser, "Paşam sünnetimiz var.", diye. Atatürk davete icabet eder, sünnete katılır. Bir masa koyarlar, biraz oturur ve çocuklara geçmiş olsun diyerek yaveriyle gider.
Uzun yıllardır mesai arkadaşlığı yaptığımız bir abimiz de şunu anlatır. Heybeliada'ya yüzmeye giderler. Dönüşte yolda İsmet Paşa'ya rastlarlar, bir korumayla yüzmekten dönmektedir. "Paşam elinizi öpebilir miyiz?" diye sorarlar. Paşa durur elini öperler, hal hatır sorar.
Savaş görmüş insanların tevekkülü başka türlü herhalde. Allah rahmet eylesin, ruhları şad olsun
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder