Kimi pespembe, göz önünde durur (? arızalı)
Kimi içten içe sızlar kanatır
Yaralar olmasa insan ne zalim,
Ne kadersiz, feci bir uykudadır
Karagöz perdesi birden kurulur,
Görünen sokratesin gölgesidir
* * - - / * * - - / * * -
ilk hali :
Kimi uzanırız bir ağacın altına
Kimi Sokrates'e Karagöz oynatırız, mum ışığında.
Yâr bana bir eğlence, medet
Kimi pespembe, görünürde bir yerde
Kimi ise içten içe sızlar kanatır
Ve iyi ki yaralarımız var,
Bir ana gibi, bizi zalimlikten koruyan
2 yorum:
Oysa anne babamızın tüm çabası büyüyene kadar "aman yaralanmayalımdır". Şimdi anneyim ve kızıma "yaralanacaksın ama ben her ihtiyacın olduğunda Tanrı izin verdiği sürece yanında olacağım, beraber iyileşeceğiz" diyorum. Yaralarımı sevmeyi onunla birlikte öğreniyorum...
Bazı yaralar, vicdan azabından yüklenilen pişmanlık yaraları tevazuyu besliyor ve insanı büyütüyor sanırız.
Güzel yorumunuz için teşekkürler
Yorum Gönder