Klasiğin ne olduğu üzerine yapılan tartışma, kurcalama ister istemez şekle ve şeklin haricinde de bir şeyler olup olmadığına da dayanıyor.
Eser bir zamanı, bakışı ister istemez taşıyor. Hatta klasik olarak nitelendirilmesi temsil ettiği şeyi en yetkin olarak ifade ettiği neticesini de çıkarıyor bir yerde.
Eser belli bir dönemin stilini temsil etmenin dışında "bugünden bakana" bir şey söylüyor mu? Eğer anlama çabasında "ön anlama"(ve ön yargıların)ların, kişinin kendi içinde inşa ettiği bakışının, ufkunun bir anlamı varsa eseri yorumlama/anlama şu anın ufkundan oluyor demektir. Bu da "şu an" için eserin bir şey söylediği anlamına gelir. Stilin dışında bir anlamı olması ise onu zamansız hale getirir.
Bir şeyin bugün için bir şey söylemesi, güncele bir cevap oluyor anlamına gelebilir. Eseri gelenekle ikame etmeye kalkarsak, bu anlamada bir davranış kalıbı, bir ritüel şekli olara ifade ettiğinden daha fazla bir şeye denk düşüyor olabilir.
Bu durumda geleneğin zaman içinde taşındığı, bu anda tekrar inşa edildiği ve yaşatırken sorguladığı teşrifat; aslında ifade ettiğinin dışında ve ona ek olarak bir bakışı, ufku bugün için kullanılabilir hâle getiriyor denebilir sanırım(?)
HM.un 2. cildinin akla getirdikleri
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder