Sokratik diyaloglar

-          Şimdi bana anlatabilir misin, bu meselenin özü nedir? Tam olarak bana ne demek istiyosun?

-          “Ona güven, gerisini merak etme sen”

-          Anladığım kadarıyla sen ona pek güveniyor ve kefil oluyorsun. Bir zarar halinde kefaletn gereği zararı tazmin etmeye gücün var mı diye sormayacağım. Fakat bana söyler misin bu güveninin gerekçeleri nelerdir?

-          Bana göre bu bir süreç ve bu sürecin nasıl işleyeceği üzerine bir fikrim yok. Fakat iyiniyetle yola çıkıldığına inanıyorum. İyi şeyler olacağına inanıyorum. Böyle olsa daha iyi olmaz mı?

-          Elbette, öyle olsa daha iyi olur. Fakat temennilerin, başlangıçlar için olumlu bi etkisi olsa da sonuç üzerinde pek etkileri yoktur. Sen akıllı birisisin ve akıllı birinin özelliği iddialarını gerekçeleri ile sunabilmeleridir bir yerde. Oysa sadece duyduğun güvene inanmamızı istiyorsun. Bir inanç üzerinden konuşuyosun. Peki inanırsak anlıyabilecek miyiz?

-    Anlamanın ne olduğu üzerine düşünmek lâzım. Anlamak bulunduğumuz zamanı anlamktan ibaret ve kişiden kişiye değişebiliyor. Anlamaktan ziyade güvenmek, inanmak önemli. Söylediğime inanırsan için rahat eder, dert etmezsin.

- O zaman düşünmeyi bırakmamızı, asla anlayamacağımızı söylüyorsun- eğer yanlış anlamdıysam. Bundan senin benim düşüncelerime pek ihtiyacın olmadığını anlıyorum, sürece engel olmamam senin için yeterli. Peki ya rıza? Anlamadan rıza göstermek mümkün mü?

- Bunları çok fazla düşünmemek lâzım. Seninle oturup sorularına cevap vermek isterdim, ama pazarda işim var. Onun için ayrılmak zorundayım. Sana iyi günler.

-İyi günler...