Hâl

Zaman olur ki, hâl, zamanı billur bir hâle getirir. Bazen kırık bir gönül uyandırır zamanı, bazen de talih adamlığın elinde tutar uyanık bir zamanın kapısına bırakır. Billur zaman kırık gönüllerin, yatağa yorgun dönen adamlıkların kapısında bekler. Bilir ki yumuşamiş kalplerdir bu hâlin yegane alıcısı. Billur zaman için, "hâl"in kapısını açtığı yerin, kullandığı vasıtaların önemi yoktur, bir dağ başında da olabilir bir başka yerde de; zira o hakedene açilacaktir.